'Le të mos lodhemi duke bërë të mirën; sepse, po të mos lodhemi, do të korrim në kohën e vet.' Galatasve 6:9

Një dëshmi se si Perëndia na inkurajon kur jemi të lodhur

Kur ra alarmi, fytyra ime u zhyt në jastëk. "Zot," u luta, "nuk dua të ngrihem për një ditë tjetër kampi. E di që ka vajza që shoqëria e tyre është argëtuese në kabinën time këtë javë. E di që kjo është java 7 nga 8, që të enjtet janë argëtuese dhe e di që duhet ta bëj këtë për lavdinë Tënde, por nuk kam asnjë dëshirë të ngrihem sot.”

Jeni ndjerë ndonjëherë në këtë mënyrë? Shërbesa ndaj fëmijëve mund të jetë shpërblyese, por mund të jetë gjithashtu sfiduese dhe madje dekurajuese ndonjëherë. Ndonjëherë lodhem duke bërë mirë. Më duket sikur, pas gjithë punës dhe lutjes sime të palodhur, fëmijët ende nuk po i besojnë Jezusit dhe nuk ka asnjë ndryshim. Ndonjëherë unë dekurajohem nga dështimet dhe mëkatet e mia. Dhe herë të tjera jam thjesht e lodhur!

Atë mëngjes në kamp, një pëshpëritje e vogël nga Fryma e Shenjtë më erdhi në mendje: “…Të mos lodhemi duke bërë mirë…” Në atë moment nuk mund ta kujtoja pjesën tjetër të vargut, por mjaftoi për të më ngritur nga shtrati.

Kam vënë re se, sa herë që lodhem duke bërë mirë, Perëndia më inkurajon me Fjalën e Tij. Galatasve 6:9 ishte mënyra e Perëndisë për të më nxjerrë butësisht nga shtrati dhe për të më motivuar t'i shërbeja Atij një ditë tjetër.

Kur Zoti ju jep një varg, shkruajeni për ta parë gjatë ditës. Ndonjëherë tekstet e këngëve pasqyrojnë ato vargje dhe unë i këndoj ato me vete. Kërkojini Zotit t'ju kujtojë ato të vërteta kur e gjeni veten në një klasë kaotike ose në një krizë gjymtuese, kur jeni në një luftë për pushtet me një fëmijë ose përjetoni valë dyshimi për veten ose faj, ose kur jeni duke zhytyr fytyrën në jastëk.

Ajo që më inkurajoi më shumë nga Galatasve 6:9 është ajo fjalë e vogël “ne” - “Le të mos lodhemi…” Pali e përfshin dhe veten. Ai duhej të mos lodhej gjithashtu! Është e rëndësishme për ne që të inkurajojmë njëri-tjetrin që të këmbëngulim. A mund të mendoni për dikë që ju drejton gjithmonë te Krishti? Kur lodheni duke i mësuar fëmijët, bisedoni me atë mik të mirë për këtë. Lutuni me ta për nevojat tuaja dhe lutuni për ata fëmijë me emër. Zoti na ka dhënë njëri-tjetrin për të forcuar dhe inkurajuar njëri-tjetrin.

Ndonjëherë, kur jemi të lodhur dhe të dekurajuar, fokusi ynë largohet nga Perëndia dhe ne nuk e shikojmë më situatën tonë nën dritën e mirësisë dhe hirit të Tij. Pra, këshilla ime e dytë për kur lodheni, është të përqendroheni te Zoti. Zoti ka fuqi të pafund. Ai është plot dhembshuri dhe e di se si ndiheni. Zoti është ndihmësi juaj në kohë nevoje. Kur përqendroheni te Zoti, Ai do të ripërtërijë forcën tuaj.

Perëndia donte të më tregonte më shumë nga Galatasve 6:9. Gjatë orës së qetësisë së kampit tonë, shikoja mbi supet e vajzave ndërsa ato lexonin Biblat e tyre dhe shkruanin në broshurat e tyre. Në broshurën e Abby-t, pyetja ishte, "Sot, po i kërkoj Perëndisë ..." Përgjigja e saj ishte, "Shpëtimi"! Isha e emocionuar! E pyeta në heshtje nëse ajo vërtet po i kërkonte Perëndisë shpëtim. Kur ajo u përgjigj po, unë fola me të për besimin tek Jezusi si Shpëtimtar. Pyetjet dhe lutja e saj ishin të sinqerta. Mezi i mbajta lotët.

Më vonë, Perëndia më kujtoi pjesën tjetër të Galatasve 6:9: "...sepse ne do të korrim në kohën e vet, nëse nuk dorëzohemi." Zoti nuk më la të dorëzohesha sepse donte të më jepte gëzimin që ta shihja këtë vajzë të vogël të njihte Atë.

Pra, le të mos lodhemi duke i shërbyer Perëndisë. Ka shumë fëmijë në botë që nuk e njohin Jezusin dhe të tjerë që duhet të afrohen më shumë me Të. Ju mund t'u jepni atyre dashurinë dhe inkurajimin që kanë nevojë. Në kohën e duhur, Perëndia mund t'ju tregojë frytin e punës suaj ose t'ju inkurajojë në një mënyrë tjetër. Edhe nëse nuk e shihni kurrë ndikimin e lutjeve dhe punës tuaj të palodhur, Zoti është Ai që e bën punën. Ai është besnik për të përfunduar punën që filloi në ju dhe nëpërmjet jush. Mos e humb zemrën, mik.
Mbaje fokusin tënd te Zoti.